Και ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα…
Στις 30 του περασμένου Ιουλίου το «Μένουμε Χολαργό» κατακλύστηκε από καταγγελίες κατοίκων της οδού Χίου. Ήταν η -καλοκαιρινή- μέρα που το λεκανοπέδιο δέχτηκε ισχυρό κύμα βροχόπτωσης, με αποτέλεσμα και στη δική μας περιοχή πολλοί δρόμοι να αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα.
Ένας από αυτούς, όπως προαναφέραμε, η οδός Χίου, με την κύρια αυτή οδική αρτηρία, ελλείψει δικτύου αγωγών ομβρίων, να μετατρέπεται σε λίμνη. Λίγους μήνες αργότερα, η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου ήρθε να δώσει τη… λύση, χτίζοντας πελώρια ασφάλτινα σαμαράκια, τόσο στη Χίου όσο και στη Μενίππου, προκειμένου αυτές να προστατεύονται από τα νερά που κατεβάζουν η 17ης Νοεμβρίου και η Βιτάλη!
Κοινώς, να προστατεύεται η λίμνη, αφού το νερό της βροχής δεν πέφτει μόνο στη 17ης Νοεμβρίου και τη Βιτάλη, αλλά και στη Χίου, με τα σαμαράκια περισσότερο να εξασφαλίζουν μια καλή… στεγανοποίηση του… υδροβιότοπου!
Όχι, δεν πρόκειται ούτε για αστείο, ούτε για κάποιου είδους φάρσα. Η αντιπλημμυρική προστασία σε Χίου και Μενίππου αντικατοπτρίζεται πλέον στα πελώρια και παράνομα σαμαράκια που τις… κοσμούν, γιατί απλούστατα μέχρι εκεί μπορούμε.
Θυμίζουμε πως τα αντίστοιχα σαμαράκια που βρίσκονταν σε πολλά σημεία του Παπάγου ξηλώθηκαν ακριβώς λόγω της αντικανονικότητάς τους, τη στιγμή που τα σαμαράκια σε Χίου και Μενίππου δημιουργούν ένα επιπλέον πρόβλημα. Μετατρέπουν τις οδούς αυτές σε οδούς άνευ προτεραιότητας, ενώ είναι οδοί με προτεραιότητα.
Παράδειγμα: Κάποιος που διέρχεται τη Χίου από τη 17ης Νοεμβρίου, φτάνοντας στη Βιτάλη, αναγκάζεται να κόψει εντελώς ταχύτητα λόγω του εμποδίου, έχοντας ωστόσο προτεραιότητα. Το όχημά του ωστόσο οφείλει να ακινητοποιήσει και εκείνος που διέρχεται τη Βιτάλη από τη Μεσογείων, από τη στιγμή που στη διασταύρωση με τη Χίου τον σταματά το STOP. Κοινώς, φέξε μου και γλίστρησα…
