1.JPG)
Όταν κάποιοι κατεβαίνουν στις δημοτικές εκλογές με βασικό σύνθημα διάφορες ανεφάρμοστες αερολογίες περί… βιώσιμης κινητικότητας και όταν ο -εκάστοτε- Δήμος ανακατασκευάζει τα πεζοδρόμια που του ανήκουν, θεωρείτε πως αυτά συμβαίνουν προς όφελος του πολίτη ή ότι υποκρίνονται αμφότεροι; Προφανώς, το
δεύτερο. Το δεύτερο είναι που ζούμε όλοι καθημερινά, όχι μόνο σε Χολαργό και Παπάγου, αλλά -σχεδόν- σε κάθε περιοχή. Η λύση για πραγματική και βιώσιμη κινητικότητα στα αθηναϊκά και δη χολαργιώτικα πεζοδρόμια, πια, δεν είναι ούτε η -αδύνατη- επέκτασή τους, ούτε η κοπή των δέντρων που έχουν φυτευτεί άναρχα επάνω σε αυτά. Λύση δεν είναι, φυσικά, ούτε η απλή ανακατασκευή τους, μόνο και μόνο για να αντικαταστήσουμε τις φθαρμένες πλάκες με καινούργιες. Τι να το κάνουμε αυτό, όταν αφήνουμε να συνεχίζουν να παρκάρουν ΠΑΡΑΝΟΜΑ και ανεξέλεγκτα επάνω σε αυτά, είτε αυτοκίνητα, είτε μηχανές; Δηλαδή, τοποθετούμε νέες πλάκες, για να τις διασχίζουν, αντί για ανθρώπινα πόδια, μηχανοκίνητες ρόδες! Μπράβο, πολύ έξυπνο και πρωτοπόρο… Θα πει κανείς «και πού θα παρκάρω εγώ το αυτοκίνητό μου ρε φίλε, όταν γυρνάω κατάκοπος από τη δουλειά μου και δεν βρίσκω πάρκινγκ;». Η απάντηση, όμως, είναι απλή. «Και τι με νοιάζει εμένα πού θα το παρκάρεις; Όχι, πάντως, επάνω στο χώρο των πεζών».
δεύτερο. Το δεύτερο είναι που ζούμε όλοι καθημερινά, όχι μόνο σε Χολαργό και Παπάγου, αλλά -σχεδόν- σε κάθε περιοχή. Η λύση για πραγματική και βιώσιμη κινητικότητα στα αθηναϊκά και δη χολαργιώτικα πεζοδρόμια, πια, δεν είναι ούτε η -αδύνατη- επέκτασή τους, ούτε η κοπή των δέντρων που έχουν φυτευτεί άναρχα επάνω σε αυτά. Λύση δεν είναι, φυσικά, ούτε η απλή ανακατασκευή τους, μόνο και μόνο για να αντικαταστήσουμε τις φθαρμένες πλάκες με καινούργιες. Τι να το κάνουμε αυτό, όταν αφήνουμε να συνεχίζουν να παρκάρουν ΠΑΡΑΝΟΜΑ και ανεξέλεγκτα επάνω σε αυτά, είτε αυτοκίνητα, είτε μηχανές; Δηλαδή, τοποθετούμε νέες πλάκες, για να τις διασχίζουν, αντί για ανθρώπινα πόδια, μηχανοκίνητες ρόδες! Μπράβο, πολύ έξυπνο και πρωτοπόρο… Θα πει κανείς «και πού θα παρκάρω εγώ το αυτοκίνητό μου ρε φίλε, όταν γυρνάω κατάκοπος από τη δουλειά μου και δεν βρίσκω πάρκινγκ;». Η απάντηση, όμως, είναι απλή. «Και τι με νοιάζει εμένα πού θα το παρκάρεις; Όχι, πάντως, επάνω στο χώρο των πεζών».
2.JPG)
Μόνη θεραπεία του -μεγάλου- αυτού προβλήματος, πλέον, δεν είναι οι διάφορες αερολογίες περί βιώσιμης κινητικότητας, αλλά η απλή τοποθέτηση από το Δήμο σιδερένιων οριοδεικτών «πι», επάνω σε κάθε πεζοδρόμιο που παρατηρείται κατ’ εξακολούθηση παράνομη στάθμευση. Τα πεζοδρόμια αυτά, βέβαια, είναι πολλά, αλλά, άλλη λύση, δεν υπάρχει. Αν και, η λύση αυτή δεν πρόκειται να δοθεί, όχι λόγω του κόστους αγοράς και εγκατάστασης των οριοδεικτών, αλλά επειδή μετά ο -εκάστοτε- Δήμαρχος θα γίνει αποδέκτης αμέτρητων παραπόνων, από δημότες που δεν θα βρίσκουν να σταθμεύουν το όχημά τους. Και φυσικά, θα κινδυνεύει να μην επανεκλεγεί. Γι’ αυτό, εμείς θα συνεχίσουμε να «κολυμπάμε» στα «ποτάμια» της Αναστάσεως, της Ξανθίππου, της Σαρανταπόρου κ.ο.κ.