Με ανάρτησή του στον επίσημο λογαριασμό του στο Facebook, ο Χολαργιώτης Πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου και υποψήφιος Δήμαρχος Παπάγου-Χολαργού, Νικήτας Κανάκης, εκθέτει στο πανελλήνιο τη Δημοτική Αρχή Αποστολόπουλου, με νέες φωτογραφίες παράνομου παρκαρίσματος από αυτοκίνητο του Δήμου.
Διαβάστε αναλυτικά:
«Προβληματίστηκα πριν ανεβάσω αυτές τις φωτογραφίες. Ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή. Τις χρησιμοποιώ σαν παράδειγμα για αυτά που θέλω να πω και όχι για να κάνω φθηνή κριτική. Μακριά από μένα η μικροπολιτική και ο ισοπεδωτισμός.
Φιλοδοξώ να γίνω Δήμαρχος πείθοντας τους πολίτες του Χολαργού και του Παπάγου πως μπορώ να κάνω τα πράγματα διαφορετικά -και καλύτερα- και όχι να κερδίσω ψήφους πετροβολώντας τον προηγούμενο. Ό,τι κοροϊδεύω δεν θα το λουστώ.
Ήταν μεσημέρι στη γειτονιά μου. Η εικόνα μιλάει από μόνη της. Κάθισα σε μια άκρη κάπου διακριτικά, για να δω τι θα γίνει. Όχι δεν με ενδιέφερε να δω ποιος πάρκαρε ή να του ζητήσω το λόγο, αλλά πώς θα αντιδρούσε ο κόσμος που περνούσε από εκεί. Ας πούμε ένα μικρό κοινωνικό πείραμα.
Σχεδόν κανένας δεν έδωσε σημασία. Υπήρχαν βέβαια κάποιοι λίγοι μορφασμοί δυσαρέσκειας αλλά ως εκεί. Μια μάνα με καροτσάκι βλέποντάς το από μακριά απλά πέρασε απέναντι. Οι περισσότεροι έμοιαζε να το θεωρούσαν σχεδόν φυσιολογικό. Τι στην ευχή, τόσο εκτός τόπου είμαι, μόνο εμένα ενόχλησε;
Την προηγούμενη ημέρα είχαμε μια μεγάλη συζήτηση με την καλή φίλη Νάντια Σανταμούρη ακριβώς για αυτό το θέμα με αφορμή την κίνηση έξω από τα σχολεία, η Νάντια επέμενε πως αν δεν αλλάξει η νοοτροπία των κατοίκων λίγα πράγματα μπορούν να γίνουν. Μου φαινόταν υπερβολικό.
Την επόμενη μέρα κατάλαβα πως η Νάντια είχε δίκιο και εγώ άδικο. Αφού μέχρι και τα οχήματα της πόλης κλείνουν τις διαβάσεις γιατί να μην το κάνω και εγώ. Αφού η πόλη δεν μπορεί να ξεχωρίσει τους κάδους με την ανακύκλωση, γιατί να μην πετάω τα σκουπίδια σε όποιον βρω; Αφού υπάρχουν πεταμένα κλαδιά παντού, τι πειράζει αν βγάλω και εγώ ό,τι μου κατέβει χωρίς να ειδοποιήσω;
Να λοιπόν το πρώτο-πρώτο ζητούμενο μιας Δημοτικής Αρχής που θέλει να είναι διαφορετική. Να αλλάξει την νοοτροπία. Να γίνει το παράδειγμα που θα πείσει τους υπόλοιπους.
Η πόλη φτιάχνει τις υποδομές που χρειάζονται και τις παραδίδει έγκαιρα στους πολίτες, φροντίζει με ευλάβεια τους κανόνες που βάζει και μπορεί τότε να απαιτεί -με διάλογο, με συναίνεση, με πειθώ- από τους πολίτες να αλλάξουν συμπεριφορά προς όφελος της πόλης μας. Ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο ανάμεσα στην πόλη και τους κατοίκους της.
Είναι εφικτό θα μου πείτε; Θα σας ρωτήσω και εγώ με τη σειρά μου γιατί σε άλλες πόλεις μπορεί και συμβαίνει; Ούτε πιο έξυπνοι, ούτε πιο μορφωμένοι είναι από εμάς. Τότε;
Το ερώτημα είναι, θέλουμε να αλλάξουμε;
Εγώ λέω ναι. Εσείς;».
