Μαζί με τις Καραολή & Δημητρίου, Αριστοτέλους και Κριεζώτου, η οδός Βάσως Κατράκη αποτελεί τον έναν εκ των τεσσάρων περιμετρικών δρόμων του λόφου Τσακού στο Χολαργό.
Η Βάσως Κατράκη ξεκινά από την οδό Αριστοτέλους, μεταξύ Σερίφου και Τήνου, καταλήγοντας στη συμβολή της με την οδό Λέλας Καραγιάννη και τα όρια με το Δήμο Αγίας Παρασκευής, όπου και συνεχίζει ως οδός Κριεζώτου στο αγιοπαρασκευιώτικο τμήμα της τελευταίας.
Βάσω Κατράκη: Η Βάσω Κατράκη (Αιτωλικό, 5 Ιουλίου 1914 – Αθήνα, 27 Δεκεμβρίου 1988) ήταν Ελληνίδα ζωγράφος και διακεκριμένη χαράκτρια.
Γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου του 1914 στο Αιτωλικό, ήταν κόρη του κτηματία Γεωργίου Λεονάρδου και της Θεοδώρας Σαρλή και είχε άλλα τέσσερα αδέρφια (δύο αγόρια και δύο κορίτσια).
Φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών έχοντας ως καθηγητές τον Κωνσταντίνο Παρθένη στη ζωγραφική και τον Γιάννη Κεφαλληνό στη χαρακτική. Αποφοίτησε το 1940 και τον επόμενο χρόνο παντρεύτηκε τον Γιώργο Κατράκη με τον οποίο απέκτησε το 1958 δύο παιδιά.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, τόσο η ίδια όσο και ο σύζυγός της εντάχθηκαν στο ΕΑΜ. Μάλιστα, το 1945 ξυλογραφίες της συμπεριλήφθηκαν στο λεύκωμα «Θυσιαστήριο της λευτεριάς». Το 1955 πραγματοποίησε την πρώτη της ατομική έκθεση ενώ το 1958 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο χαρακτικής στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας καθώς και με το βραβείο Premium στη Μπιενάλε του Λουγκάνο. Το 1966 έλαβε το διεθνές βραβείο λιθογραφίας Tamarint στο πλαίσιο της Μπιενάλε της Βενετίας.
Με την επιβολή της Δικτατορίας συνελήφθη και εξορίστηκε στη Γυάρο, όμως το επόμενο έτος απελευθερώθηκε μετά από διεθνείς πιέσεις. Το 1976 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο της Intergrafik σε διεθνή έκθεση γραφικών τεχνών στην Ανατολική Γερμανία. Διετέλεσε μέλος του ΕΕΤΕ και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Χαρακτών. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 27 Δεκεμβρίου του 1988.
Η Βάσω Κατράκη ως χαράκτρια δημιούργησε σε μεγάλο βαθμό, χρησιμοποιώντας ως υλικό τον ψαμμίτη, ένα υλικό που λίγοι χαράκτες έχουν δουλέψει, γεγονός που της προσέδωσε διεθνή φήμη. Η χαρακτική της συνδυάζει την προσήλωσή της στην πραγματικότητα και την έμφαση στα εξπρεσσιονιστικά στοιχεία.
Στις 25 Ιουνίου 2006 εγκαινιάστηκε στο Νησάκι του Αιτωλικού το «Κέντρο Χαρακτικών Τεχνών – Μουσείο Βάσως Κατράκη». Η χαράκτρια κληροδότησε στη γενέτειρά της όλα της τα έργα, τα οποία φιλοξενούνται μόνιμα στη μια αίθουσα του μουσείου. Η δεύτερη μεγάλη αίθουσα του μουσείου μπορεί κατά περίπτωση να φιλοξενεί έργα μεγάλων εικαστικών δημιουργών. Το υπόγειο του μουσείου έχει διαμορφωθεί για να λειτουργήσει αργότερα ως Σχολή Χαρακτικής Τέχνης. Ο ιστορικός της Τέχνης, Κώστας Σταυρόπουλος, επιμελήθηκε την έκθεση της χαράκτριας.
Αυτό το πλούσιο έργο με τις χαρακτηριστικές λιγνές μορφές που παραπέμπουν στα κυκλαδικά ειδώλια τής χάρισε σημαντικές διεθνείς διακρίσεις:
- 1958 – Πρώτο βραβείο χαρακτικής (Μεσογειακή Μπιενάλε, Αλεξάνδρεια)
- 1958 – Premium (Διεθνής Μπιενάλε χαρακτικής, Λουγκάνο)
- 1965 – Επίτιμο μέλος (L’ Academia Florentina delle Arti del Disegno, Φλωρεντία)
- 1966 – Διεθνές βραβείο Λιθογραφίας «Ταμαρίντ» (Μπιενάλε, Βενετία)
- 1976 – Πρώτο βραβείο «Intergrafik» (Διεθνής έκθεση χαρακτικής, Ανατολικό Βερολίνο)
⇒ Με πληροφορίες από: «Οδωνυμικά του Χολαργού» (2004, Εκδ. πρ. Δήμου Χολαργού)