Αποστολόπουλος και αντίπαλον δέος


Δύο ακριβώς χρόνια (8/10/21 – 8/10/23) πριν από το στήσιμο της -δημοτικής- κάλπης σε Χολαργό και Παπάγου, το «Μένουμε Χολαργό» (menoumeholargo.gr) αναλύει για τους αναγνώστες του όλα τα μέχρι στιγμής δεδομένα στα «στρατόπεδα» συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, με «φόντο» την 4η διεκδίκηση της δημαρχίας στον «καλλικρατικό» Δήμο Παπάγου-Χολαργού.

Του Μανώλη Χάλκου
Ιδρυτή & Ιδιοκτήτη του «Μένουμε Χολαργό»
Τακτικού Μέλους ΔΣ ΔΟΚΜΕΠΑ Παπάγου-Χολαργού

Πριν από 20 μήνες, στην τελευταία (προ)εκλογική μας ανάλυση εδώ στο «Μένουμε Χολαργό» (menoumeholargo.gr), γράφαμε και εξηγούσαμε τα (πρώτα) δεδομένα για το ενδεχόμενο μίας 3ης (συνεχόμενης, μάλιστα) θητείας του νυν Δημάρχου, Ηλία Αποστολόπουλου, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο κάποιο νέο πρόσωπο, είτε από την αντιπολίτευση είτε και από την ίδια τη συμπολίτευση, θα μπορούσε να βάλει «στοπ» στα όποια όνειρα για… ισόβια παραμονή στο δημαρχιακό θώκο.

Ο εκπρόσωπος του Παπάγου, Δημήτρης Οικονόμου

Σχεδόν 1,5 χρόνο αργότερα και πάντοτε σε επίπεδο παραγόντων, το μοναδικό ίσως νέο στοιχείο που έχει προκύψει είναι η διαγραφή του Παπαγιώτη Δημοτικού Συμβούλου και τέως Αντιδημάρχου, Δημήτρη Οικονόμου, από την παράταξη «Μαζί για την Πόλη μας» του Δημάρχου, με τον πρώτο σε σταυρούς αιρετό του Δήμου Παπάγου-Χολαργού να ακολουθεί πλέον τη δική του ανεξάρτητη πορεία, ουσιαστικά ως αντιπολιτευόμενος εντός αλλά και εκτός Δημοτικού Συμβουλίου.

Ο κ. Οικονόμου φροντίζει σε κάθε ευκαιρία και με κάθε τρόπο να παρουσιάζεται ήδη ως εν δυνάμει υποψήφιος Δήμαρχος εν όψει 2023, παραμένει ωστόσο άγνωστο εάν θα κάνει τελικά όντως πράξη την υπαρκτή αυτή φιλοδοξία του, με το ενδεχόμενο επιστροφής στο… μαντρί εφόσον δεν του βγουν τα… κουκιά, να παραμένει έως και την τελευταία στιγμή ένα, τραγελαφικό μεν, διόλου απίθανο, ωστόσο, σενάριο.

Τούτη τη στιγμή, βέβαια, ο ιδιαίτερα δραστήριος Παπαγιώτης οδοντίατρος παραμένει το μοναδικό πρόσωπο από την Κοινότητα του Παπάγου, ύστερα από τις εκλογές του 2014 και την -συγκυριακή- περίπτωση Τίγκα, όπου θα μπορούσε να διεκδικήσει με σημαντικές αξιώσεις την είσοδό του στη β’ Κυριακή (15 Οκτωβρίου 2023). Εάν ο κ. Οικονόμου το πάει πράγματι μέχρι τέλους, η κηπούπολη των Στρατηγών θα έχει, ίσως και για πρώτη φορά μετά την εποχή Ξύδη, έναν ολοδικό της υποψήφιο Δήμαρχο, που θα χαίρει της εκτίμησης και της αποδοχής του μεγαλύτερου ποσοστού των Παπαγιωτών ψηφοφόρων. Κάτι που δεν υπήρχε ούτε στις εκλογές του 2014 αλλά ούτε και σε εκείνες του 2019.

Για να φτάσει, ωστόσο, στη β’ Κυριακή, ο Δημήτρης Οικονόμου θα πρέπει να πλαισιωθεί και από άλλους δημοφιλείς και ενεργούς συντοπίτες του παράγοντες, όπως επίσης και από ορισμένους Χολαργιώτες από το λεγόμενο… πάνω ράφι, οι οποίοι και θα του δώσουν τη δυνατότητα να υπερκεράσει το όποιο επιπλέον δεξιό εμπόδιο βρεθεί στο δρόμο του, είτε από του Παπάγου, είτε κυρίως από το Χολαργό. Χαρακτηριστικό που τη δεδομένη χρονική στιγμή, ο κ. Οικονόμου δεν διαθέτει.

Τα «βαριά» κεντροδεξιά ονόματα του Χολαργού, Δημήτρης Τούτουζας και Γιώργος Ανυφαντής

Και, όπου εμπόδιο, σημειώστε μια ακόμη δεξιά χολαργοκεντρική παράταξη, πέραν εκείνης του Δημάρχου, η οποία δεδομένα θα υπάρχει ΚΑΙ στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές του 2023. Το αν αυτής θα ηγηθεί ο Δημήτρης Τούτουζας, που από την πρώτη στιγμή είχε δηλώσει «παρών» για μια νέα προσπάθεια, ή κάποιο άλλο πρόσωπο, όπως για παράδειγμα ο δημοφιλέστερος σε επίπεδο συναδέλφων αλλά και ψηφοφόρων αιρετός της αντιπολίτευσης, Γιώργος Ανυφαντής, παραμένει άγνωστο. Όποιος πάντως κι αν βρεθεί στο ρόλο του επικεφαλής, εφόσον δεν καταφέρει ούτε αυτή τη φορά να συγκεντρώσει γύρω του σημαντικές παραγοντικές, ακόμη και υπερκομματικές δυνάμεις και από τις δύο Κοινότητες, θα έχει την ίδια ακριβώς τύχη με εκείνη που είχε η σημερινή παράταξη της μείζονος αντιπολίτευσης στις περασμένες δημοτικές εκλογές.

Μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές θα ισχύσει για πρώτη φορά μετά το 2006 (τότε 42%) το 43%, το οποίο όποιος από τους υποψηφίους Δημάρχους υπερβεί, θα καταφέρει να εξασφαλίσει από την α’ κιόλας Κυριακή την εκλογική του νίκη, με απόλυτη μάλιστα πλειοψηφία (17 από τις 29 έδρες, ποσοστό της τάξεως του 60%) εντός Δημοτικού Συμβουλίου.

Το νέο αυτό σύστημα ευνοεί σαφώς τον νυν Δήμαρχο, κ. Αποστολόπουλο, πόσω μάλλον από τη στιγμή που η φθορά τόσο του ίδιου, όσο και των στενών του συνεργατών, καταγράφεται πλέον, ύστερα από 6 έτη διοίκησης αλλά και σωρείας παλινωδιών και απωλειών σε επίπεδο στελεχών, σε υψηλά ποσοστά εντός της κοινής γνώμης της ευρύτερης περιοχής. Το εντυπωσιακό 54,5% του 2019 αποτελεί δεδομένα πια παρελθόν για τον «κυβερνητικό» συνδυασμό «Μαζί για την Πόλη μας», με το μεγάλο ερωτηματικό να εστιάζεται πλέον στο κατά πόσο άνω ή κάτω του 43% θα μεταφραστεί η όλη αυτή δυσφορία των δημοτών στην κάλπη της 8ης Οκτωβρίου του 2023.

Αριστερά και «8 Προτάσεις»

Πέραν των 3 (2+1) δεξιών κατά βάση συνδυασμών που αναμένεται και το ’23 να κάνουν την εμφάνισή τους στη ζωή μας, ενδιαφέρον παρουσιάζεται και στην… αντίπερα όχθη, εκεί όπου τα πράγματα είναι περισσότερο απλά και χειροπιαστά.

Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΚΚΕ αναμένεται να εκπροσωπηθούν για μία ακόμη φορά από τον υποψήφιο που θα επιλέξουν τα κεντρικά, με το ταβάνι ωστόσο και των δύο κομμάτων σε έναν ξεκάθαρα «γαλάζιο» Δήμο να είναι ήδη εδώ και χρόνια τοις πάσι γνωστό.

Αναφορικά με τις «8 Προτάσεις», μια ιδιαίτερα ενεργή πολιτικο-οικογενειακή οντότητα γειτονιάς που εκκινεί επίσης από τον ευρύτερο κεντροαριστερό χώρο και που διαχρονικά έχει συνεργαστεί μόνο με ομογάλακτους υποψηφίους Δημάρχους (Σκούρτης, Δεμερτζής, Κανάκης), οι έως τώρα ενδείξεις συγκλίνουν σε μια επανάληψη του 2014, τη μοναδική δηλαδή φορά όπου επιχειρήθηκε η αυτόνομη κάθοδος.

Τότε στο ρόλο του υποψηφίου Δημάρχου είχαμε τον πρώην εκδότη της τοπικής εφημερίδας «30 Μέρες» και μόνιμο επικεφαλής των «8 Προτάσεων», Χάρη Κουγιουμτζόπουλο, τώρα όπως όλα δείχνουν στον ίδιο ρόλο θα έχουμε τη σύζυγό του, νο2 των «8 Προτάσεων» και νυν Δημοτική Σύμβουλο, Νατάσσα Χαμηλοθώρη.

Πρόκειται άλλωστε για μια δημοτική παράταξη που, αφού αρχικά αποσπάστηκε από τον συνδυασμό του Νικήτα Κανάκη, πρωτοστάτησε με επιτυχία στη συνέχεια στον αντιπολιτευτικό αγώνα κατά του Ηλία Αποστολόπουλου, γεγονός που όπως όλα δείχνουν θα επιχειρήσει αυτόνομα να κεφαλαιοποιήσει στην κάλπη συγκεντρώνοντας ένα σεβαστό ποσοστό, εφόσον οι συγκυρίες το ευνοήσουν έως και την τελευταία στιγμή και εφόσον δεν επιλεγεί και πάλι η λύση της συμπόρευσης με μια μεγαλύτερη παράταξη, ακόμη και του κεντροδεξιού χώρου.

Περίπτωση Βαλυράκη

Από την κεντροαριστερή εξίσωση βεβαίως δεν θα πρέπει να αποκλειστεί και η περίπτωση Βαλυράκη. Ο Χολαργιώτης τέως Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου είναι γνωστό πως βρίσκεται -και αυτός- με το ένα πόδι εκτός της παράταξης Αποστολόπουλου, με τον ίδιο να έχει εκφράσει ήδη, προς το παρόν στον στενό του κύκλο, την επιθυμία για άμεση διεκδίκηση της δημαρχίας, χωρίς ωστόσο να επιθυμεί επάνω του τη χρέωση οποιασδήποτε κομματικής ταμπέλας.

Αν και προέρχεται από το πρώην ΠΑΣΟΚ, νυν ΚΙΝΑΛ, ο Θανάσης Βαλυράκης καταγράφει τις δικές του ενδιαφέρουσες διεισδύσεις τόσο στο δεξιό ακροατήριο όσο και στην Κοινότητα του Παπάγου, παραμένει ωστόσο άγνωστο το αν και ποιες δυνάμεις θα καταφέρει τελικά ο ίδιος να συσπειρώσει προκειμένου να διεκδικήσει με αξιώσεις τον τίτλο του ανώτατου δημοτικού άρχοντα.

Συμπέρασμα

Συμπερασματικά, δύο ακριβώς χρόνια πριν από τις επόμενες δημοτικές εκλογές, ο Ηλίας Αποστολόπουλος, παρά τις απώλειες στελεχών αλλά και ψηφοφόρων, παραμένει τη δεδομένη χρονική στιγμή χωρίς σοβαρό αντίπαλον δέος, με τους επίδοξους μνηστήρες της δημαρχιακής του καρέκλας να τραβούν προς το παρόν ο καθείς τον δικό του δρόμο, μακριά από κάθε σκέψη συνεργασίας και προεκλογικής σύμπλευσης.

Εάν η κατάσταση αυτή διατηρηθεί ως το τέλος, ο γιος του αείμνηστου Τάσου Αποστολόπουλου, παρά τις όποιες απώλειες, αναμένεται να κάνει πράξη με ευκολία τον μεγάλο του στόχο, που δεν είναι άλλος από την 3η του νίκη σε ισάριθμες εκλογικές αναμετρήσεις, παίρνοντας με τον τρόπο αυτό κατά κάποιο τρόπο το… αίμα του πίσω, για τις 3 χαμένες απόπειρες του πατέρα του ως υποψήφιος Δήμαρχος Χολαργού, τα μακρινά 1982, 1986 και 1994.

Όπως άλλωστε και ο ίδιος ο νυν Δήμαρχος γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, ο μοναδικός τρόπος ώστε μετά από 9 χρόνια να αποχαιρετήσει μια και καλή παρέα με τους στενούς του συνεργάτες το Δημαρχιακό Μέγαρο της λεωφόρου Περικλέους, δεν είναι άλλος από τη συσπείρωση σημαντικών και σοβαρών δυνάμεων της περιοχής σε ένα (1) ψηφοδέλτιο, υπό ενός (1) επικεφαλής που δεν θα θυμίζει σε τίποτα οτιδήποτε έχει να κάνει με το παλαιό και την οικογενειοκρατία, αλλά θα δύναται να εμπνέει, να ενώνει και να εγγυάται την ομαλή μετάβαση στην επόμενη μέρα στον «καλλικρατικό» Δήμο Παπάγου-Χολαργού.