Ο δρομέας του ΣΚΑ Χολαργού-Παπάγου διήνυσε τα 21 χλμ. του ημιμαραθωνίου της Καλλιθέας κάνοντας σχοινάκι και με χρόνο 1:50:23 κατάφερε να συμπεριληφθεί στα ρεκόρ Γκίνες ως ο γρηγορότερος του είδους στον κόσμο.
Μιλήσαμε με τον δρομέα που κατάφερε να διανύσει, γρηγορότερα από κάθε άλλον στον κόσμο, 21 χιλιόμετρα κάνοντας σχοινάκι.
Η ώρα του μεγάλου τερματισμού έχει φτάσει. Ο Κωνσταντίνος Ζεϊμπεκάκης κόβει πρώτος την κορδέλα με χρόνο 1:20:18. Περνά ο δεύτερος, ο τρίτος, ο εκατοστός. Ξαφνικά ο κόσμος αρχίζει να ενθουσιάζεται από το πουθενά. Μπροστά τους βρίσκεται ένας δρομέας, ο οποίος έχει κάνει κάτι μοναδικό.
Έχει καταφέρει να ολοκληρώσει τον ημιμαραθώνιο της Καλλιθέας με σχοινάκι. Και όχι απλά να τερματίσει αλλά να κάνει και ρεκόρ Guiness με χρόνο 1:50:23. Ο 121ος του αγώνα, ήταν πια ο πρώτος του κόσμου.
Το ιδιαίτερο «σπορ» του Παναγιώτη Πολύδωρα
Ο Παναγιώτης Πολύδωρας αποτελεί, αυτή τη στιγμή, τον μοναδικό αθλητή στην Ελλάδα, και έναν από τους λιγοστούς στον κόσμο, που εξασκεί τη συγκεκριμένη τεχνική. Όλα ξεκίνησαν κατά την πρώτη καραντίνα: «Οι δυνατότητες για άθληση τότε δεν ήταν πολλές και έτσι έπρεπε να βρούμε πιο ευφάνταστους τρόπους να περνάει η καθημερινότητά μας. Τότε η κοπέλα μου μού πρότεινε να ξεκινήσω σχοινάκι. Δεν είχα κάνει ποτέ ξανά πριν στη ζωή μου. Στην αρχή το βρήκα πολύ δύσκολο. Δεν κατάφερα να κάνω ούτε ένα» λέει γελώντας σήμερα.
Ο ίδιος τρέχει εδώ και χρόνια σε μαραθώνιους και ημιμαραθώνιους, ενώ αποτελεί αθλητής του ΣΚΑ Χολαργού – Παπάγου. Στη δεύτερη καραντίνα, λοιπόν, αποφάσισε να βάλει το σχοινάκι στην προπόνησή του. Ξεκίνησε κάνοντας τρία μέτρα και όσο περνούσαν οι μέρες το κοντέρ ανέβαινε. Ως που έφτασε, χωρίς να το καταλάβει, στο σημείο να τρέχει 3 χιλιόμετρα.
Το θέαμα αυτό προκάλεσε το ενδιαφέρον και την προσοχή των ανθρώπων που έφταναν στο στάδιο για να κάνουν προπόνηση. «Με κοιτούσαν σαν τον τρελό του χωριού. Και πράγματι είχαν δίκιο. Έτσι φαινόμουν» προσθέτει.
«Η ουσία είναι να μη σκέφτεσαι όσο τρέχεις ότι εκείνη τη στιγμή κάνεις σχοινάκι. Είναι δύσκολο να βρεις τον συγχρονισμό αλλά αν το καταφέρεις τελείωσε. Τώρα αν κάτσεις και το αναλύσεις πολύ στο μυαλό σου, μπορεί ακόμα και να πέσεις».
Η μάχη για το ρεκόρ Guiness
Παρατηρώντας μέσα από τις προπονήσεις πως τα πηγαίνει πολύ καλά, αποφασίζει να κατέβει σε αγώνες. Όταν αρχίζει και αναζητεί στο διαδίκτυο πληροφορίες για τη συγκεκριμένη τεχνική, ανακαλύπτει πως όχι μόνο υπάρχουν κι άλλοι αθλητές στον κόσμο που κάνουν το ίδιο πράγμα, αλλά ότι είναι σε ισχύ ακόμη και ρεκόρ Guiness.
Το ‘χε βάλει πια στόχο. Το ρεκόρ Guiness να σπάσει από τον ίδιο. Μαζί με τον προπονητή του, λοιπόν, δημιούργησαν τον περασμένο Μάιο ένα προσαρμοσμένο προπονητικό πρόγραμμα με ορίζοντα τη συμμετοχή στον Ημιμαραθώνιο της Καλλιθέας.
«Όλους αυτούς τους μήνες έκανα συνδυαστική προπόνηση. Τα μισά χιλιόμετρα τα έτρεχα με σχοινάκι και τα άλλα χωρίς». Οι προπονήσεις ήταν πολύ απαιτητικές, ωστόσο, όπως εξηγεί ο Παναγιώτης Πολύδωρας, δε βίωσε ποτέ κανένα απρόοπτο. «Δεν έχω πέσει. Μια φορά μόνο μου έμεινε στο χέρι η πλαστική βάση που το κρατά, αλλά τίποτα άλλο πέρα απ’ αυτό».
Ως που έφτασε η μεγάλη μέρα του αγώνα. Συμπαραστάτες στην προσπάθειά του ήταν μερικοί φίλοι του δρομείς, οι οποίοι, σ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής, του έδιναν διαρκώς δύναμη και τον ενημέρωναν για το χρόνο.
Ο αγώνας έληξε, το ρεκόρ έπεσε για αρκετά λεπτά και τα πανηγύρια ξεκίνησαν. Η δουλειά, όμως, δεν είχε ολοκληρωθεί ακόμα, καθώς με το που πέρασε τη γραμμή του τερματισμού έπρεπε να συλλέξει μια σειρά από έγγραφα και να αποστείλει στον οργανισμό που διαχειρίζεται τα ρεκόρ Guiness, προκειμένου να επιβεβαιωθεί πως η επίδοσή του ήταν πέρα για πέρα πραγματική και έγκυρη.
Τα δικαιολογητικά αυτά συμπεριλάμβαναν την επίσημη χρονομέτρηση του αγώνα, βίντεο από τη διαδρομή, φωτογραφικό υλικό και δηλώσεις τόσο από τον επίσημο χρονομετρητή όσο και τον διοργανωτή του αγώνα.
Η απάντηση ήρθε λίγες ώρες μετά. Ο Παναγιώτης Πολύδωρας είχε κάνει και επίσημα δικό του το ρεκόρ Guiness. Ποιος είναι, όμως, ο επόμενος στόχος του;
Το μεγάλο όνειρο του Κλασικού Μαραθώνιου της Αθήνας
Όπως εξηγεί ο ίδιος, στα μελλοντικά σχέδιά του είναι να παλέψει για να σπάσει ένα ακόμη ρεκόρ Guiness -αυτό του γρηγορότερου δρομέα πάνω σε σχοινάκι σε απόσταση ενός μιλίου- ενώ το μεγάλο του όνειρο είναι κάποια στιγμή να τρέξει στον Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας.
Δε γνωρίζει ακόμη για πόσο καιρό θα συνεχίσει να τρέχει κατ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά εκείνο που ξέρει καλά είναι πως το διασκεδάζει πολύ. «Περνάω ωραία στην προπόνηση και το ευχαριστιέμαι αρκετά. Το σχοινάκι, πέραν όλων των άλλων, μ’ έχει βοηθήσει στην ενδυνάμωση των μυών και στην αποφυγή τραυματισμών ειδικά στη γάμπα» καταλήγει. Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα δείτε έναν δρομέα να τρέχει σε μαραθώνιο με σχοινάκι, θα ξέρετε ποιος είναι.
